روحانی: نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد

در ادامه گزیده اظهارات روحانی را به نقل از ایسنا می‌خوانیم:

• تقریبا 9، 10 سالی است از زمان ابلاغ سیاست‌های چشم انداز 20 ساله می‌گذرد و خوشبختانه یک ده سال دیگر از آن 20 سال باقی مانده است. ما در ده سال اول می‌بایست به نحوی حرکت می‌کردیم که به نیمی از اهداف می‌رسیدیم. یعنی باید سالانه رشد 8 درصد می‌داشتیم تا طی 20 سال به نقطه چشم انداز برسیم.

• متاسفانه در ده سال اول شرایط ما در این زمینه شرایط مناسبی نبود. در سالهای اولیه رشدمان 4 و نیم درصد بود. در یکی دو سال بعد وضع ما بهتر شد، اما در دو سه سال اخیر وضع به گونه‌ای شد که در سال 91 رشد ما به منفی 5.8رسید. در مورد سال 92 نیز هنوز آمار اعلام نشده، ولی علی القاعده سال 92 نیز منفی خواهیم بود. ان شاء الله در سال 93 به حول و قوه الهی و با کمک همه‌ی مردم یکی از اهداف مهم دولت این است که میزان رشد در کشور مثبت شود، و در سال‌های بعد این میزان رشد را افزایش دهیم.

• در 10 سال آینده باید با یک حرکت ملی و بنا به گفته‌ی مقام معظم رهبری با یک عزم ملی و مدیریت جهادی کار را به پیش ببریم، من ناامید نیستم. ان شاء الله ما می‌توانیم بخش بزرگی از عقب ماندگی 10 سال قبل را در اجرای سیاست‌های چشم‌انداز 20 ساله در 10 سال بعد جبران کنیم و این شدنی است که ما به اهداف چشم انداز دست پیدا کنیم.

• این موضوع یک اراده ملی می‌خواهد و همه باید در این ارتباط دست به دست هم بدهیم. در این راستا باید غم ما همه یک چیز باشد و یک سوال را از یکدیگر بپرسیم که چرا توسعه یافته نیستیم. اگر این سوال ملی شود و عزم‌ها و اراده‌ها دراین راستا سوق داده شود کار ما درست می‌شود.

• فتح خرمشهر پشت قباله هیچ کس و هیچ نهادی نیست. پشت قباله ی ملت ایران است. همه به صحنه آمدند در جنگ صحنه‌های عجیب و غریبی را می‌دیدیم، همه حضور داشتند ونقش آفرین بودند. در سال 62 من یک روز در جبهه از صبح تا غروب در حال بازدید بودم و درآن روز دیدم که فرزندان روسای سه قوه در جبهه بودند. بعد من در یک سخنرانی در دو کوهه گفتم که ما پیروز می‌شویم چرا که همه در این صحنه هستند.

• هر چیزی را که یک ملت اراده کند، خداوند نیز عنایت می‌کند. امروز باید توسعه، دغدغه‌ی ما شود و اگر این اتفاق صورت بگیرد و همه ما یک صدا شویم می‌توانیم به اهدافمان در این ارتباط برسیم. ما برای این که به اهدافمان برسیم باید در ده سال دوم دو برابر تلاش کنیم.

• نباید مردم را بیهوده و بدون جهت نگران کرد و باید بگذاریم مردم راحت باشند. اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد. پیامبر (ص) شلاق در دست نداشت، پیامبر (ص) بشیر و نذیر بود و ما نیز باید بشیر و نزیر باشیم. همه باید کاری کنیم که آرامش در جامعه حاکم باشد.

• دعواهای گروهی و جناحی یک حدی از آن بد نیست. من در مورد این مسائل تعبیر نمک را به کار نمی‌برم، تعبیر فلفل را به کار می‌بریم. وجود فلفل یک مقدارش مشکلی ندارد، ولی وقتی همه غذا پر از فلفل شود داد آدمی در می‌آید.

• همه چیز اندازه‌ای دارد. رقابت‌ها و دعواهای حزبی و جناحی نیز تا یک حدی معمول است، ولی اگر بنا باشد که همه شود دعوای جناحی و گروهی این خوب نیست. ما همیشه انتخابات داریم. اگر این مسائل را از 6 ماه قبل انتخابات شروع کنیم، اشکالی ندارد، ولی در کشور وقتی یک انتخابات تمام می‌شود، بلافاصله دعوا برای انتخابات بعدی شروع می‌شود.

• در دنیا نیز انتخابات مهم است، ولی از 6 ماه و یا یک سال قبل این مباحث شروع می‌شود و مقدمات آن فراهم می‌شود و در دو ماهه آخر اوج می‌گیرد، ولی در کشور ما به محض این که انتخابات تمام شد این مباحث برای انتخابات بعدی آغاز می‌شود و شروع می‌کنیم که کسی که پیروز شده موفق نشود و دراین راستا این استدلال به کار برده می‌شود که فرد پیروز موفق نشود تا کاندیدای ما در چهارسال بعدی در انتخابات موفق شود. ما در قواعد بازی مشکل داریم و باید آن را حل کنیم.

• در نظام سلامت باید از نظر روحی به مردم آرامش دهیم و از لحاظ جسمی نیز مشکلاتی که مردم در این ارتباط دارند را برطرف کنیم و عوامل آلودگی و معضلات در نظام سلامت را کاهش دهیم. همه‌ی ما می‌دانیم که اصل بهداشت است و اگر بهداشت ناموفق شود نوبت به درمان می‌رسد، ولی اگر در زمینه‌ی بهداشت موفق باشیم درمان کمتر می‌شود.

• اگر می‌خواهیم توسعه پیدا کنیم جامعه ما باید سالم باشد و پولی که برای سلامت خرج می‌شود هزینه نیست.

• تصمیم ما این است که نظام سلامت را متحول کنیم و به سمت نقطه‌ی مطلوب ببریم؛ گرچه با نقطه مطلوب فاصله داریم و باید قدم به قدم جلوبرویم. اگر ما بتوانیم نظام سلامت را در این کشور به نقطه مطلوب برسانیم این به معنای فتح خرمشهر است.

• ما باید دغدغه مردم درنظام سلامت را حداقل به حد معمول برسانیم. اکنون دغدغه‌ی مردم در این زمینه بیش از حد معمول است. نظام سلامت و بیمه باید متحول شود و وزارت‌خانه‌های مسئول باید در این زمینه تلاش کند.

امروز روز افتخارآمیزی است یک کاری که بیش از 20 سال در قانون گفته شده و شعارش داده شده است امروز می‌توانیم اعلام کنیم که عملیاتی کرده‌ایم و مردم تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. البته این قدم اول است وباید در راستای ارزشمند شدن بیمه‌ها و الکترونیکی شدن آنها حرکت کنیم. پوشش بیمه‌ها باید افزایش پیدا کند. در حال حاضر بیش از 2 هزار و 300 قلم دارو تحت پوشش بیمه است. باید این ارقام افزایش پیدا کند. دولت به تنهایی نمی‌تواند این هدف را محقق کند و باید سازمانهای مردم نهاد در این زمینه به صحنه بیایند. باید مردم نیز کمک کنند.