کوهنورد مبارکه‌ای گفت: من برگشتم تا بتوانم به دوستم کمک کنم و وقتی سخی را دیدم، متوجه شدم که یکی دو ساعتی است که جان به جان آفرین تسلیم کرده و کاری از دست من بر نمی‌آمد، جز این که پس از صعود به قله پرچم افغانستان را برافراشته کنم تا اینگونه یاد او را گرامی بدارم.
قله کی۲(k2) با ارتفاع ۸۶۱۱ متر دومین قله بلند جهان پس از کوه اورست است، این قله که در رشته کوه قراقروم پاکستان، چین قرار دارد با نام محلی Chogorii به معنای پادشاه کوه‌ها شناخته می‌شود.
به دلیل سرمای شدید و سختی صعود، لقب کوه وحش را به آن داده‌اند؛ چرا که از هر چهار نفری که برای صعود به این قله تلاش کرده، یک نفر جان خود را از دست داده است، صعود به این قله از طریق چین تقریباً غیر‌ممکن است؛ بنابراین کوهنوردان مسیر پاکستان را انتخاب می‌کنند.
ایمان احمدپور، کوهنورد مبارکه‌ای و مدرس فدراسیون کوهنوردی در گفت وگو با خبرنگار فارس در رابطه با انگیزه‌اش برای صعود به این قله اظهار داشت: من از ۲۰ سال پیش رویای صعود به این کوه را داشتم و همه اطرافیان من نیز از این علاقه باخبر بودند، صعود به قله ۸ هزار متری بدون اکسیژن و بدون شرپا (راهنمای محلی) کار بسیار مشکلی است و ضریب ریسک بالایی داشت؛ البته من سال‌هاست که مربی سنگ‌نوردی و یخ‌نوردی هستم و کار تکنیکی انجام می‌دهم.
وی در خصوص حادثه تلخی که برای دوستش در این صعود رخ داده و جان خود را از دست داد، گفت: علی‌اکبر سخی، کوهنورد افغانستانی، جزو بهترین کوهنورد‌های این کشور بود؛ ما در کمپ اصلی با هم بودیم و با هم صحبت کردیم که چون هیچ‌کدام شرپا نداریم، در کنار یکدیگر قله را بالا برویم و به هم کمک کنیم.
احمدپور ادامه داد: وقتی کوهنوردان تصمیم می‌گیرند بدون شرپا و باربر به قله‌ای صعود کنند باید همه وسایل را خودشان حمل کنند، سخی دو کپسول اکسیژن هم همراه خود داشت که من نداشتم و این خود باعث می‌شد او سنگینی بیشتری را تحمل کند و سرعتش کمتر شود.
این کوهنورد مبارکه‌ای افزود: در روز اول من مستقیما به کمپ ۲ رفتم و او در کمپ یک خوابید، روز بعد من به کمپ ۳ رسیدم و او به کمپ ۲ رسید، روز آخر من به کمپ ۴ رسیدم ولی سخی در راه رسیدن به کمپ ۳ دچار مشکل شد، یکی از راهنماهای محلی به من اطلاع داد که دوست شما در ارتفاع ۷ هزار ۵۰۰ به مشکل برخورده است، ساعت ۴ بعد از ظهر بود و زمان داشت از دست می‌رفت.
وی بیان کرد: می‌خواستم برگردم که راهنما گفت برنگرد چون می‌دانست سخی فوت شده است؛ اما نمی‌خواست به من بگوید، اما من برگشتم تا بتوانم به دوستم کمک کنم و وقتی سخی را دیدم، متوجه شدم که یکی دو ساعتی است که جان به جان آفرین تسلیم کرده و کاری از دست من بر نمی‌آمد، جز این که پس از صعود به قله پرچم افغانستان را برافراشته کنم تا اینگونه یاد او را گرامی بدارم.
احمدپور با بیان تجربه‌های قبلی خود در صعود به قله‌های مرتفع جهان خاطرنشان کرد: تاکنون موفق به صعود به قله ۸ هزار متری نشده بوده، سال ۸۸ یک تلاش ناموفق داشتم؛ در بین سال های ۸۵ تا ۹۰ چند قله ۷ هزار متری را فتح کردم، برای صعود به قله k۲ دو ماه از ایران به دور بودم؛ یکی از سرسخت‌ترین قله‌ها را بدون شرپا و اکسیژن صعود کردم.
این کوهنورد مبارکه‌ای با توصیه به جوانان گفت: توصیه من به جوانان برای صعود به این قله‌ها این است که حتما باید تجربه بسیار زیادی داشته باشند، من ۳۰ سال تجربه کوهنوردی و یخ‌نوردی داشتم و اردوهای ترکیبی در ارتفاعات مختلف را در کارنامه خود دارم.
وی در خصوص برنامه‌های آینده خود نیز گفت: ما کوهنورد‌ها وقتی جمعه از کوه بر می‌گردیم، دوشنبه می‌گوییم هفته بعدی کجا برویم، قله ترانگو تاور و قله باینتها براک که به ترتیب ۶ هزار و ۷ هزار ۲۰۰ متر ارتفاع دارند و اهداف بعدی من محسوب می‌شوند؛ تنها ۷ نفر در جهان موفق به فتح قله باینتها براک شده‌اند و امیدوارم نفر بعدی من باشم.
احمدپور در پایان گفت: درست است که مشکلات مالی داریم، اما در شرایط اقتصادی فعلی انتظاری از مسؤولان برای حمایت مالی ندارم چون می‌دانم رشته‌ها و ورزشکاران دیگری هستند که به این کمک‌ها و بودجه‌ها نیاز بیشتری دارند، امیدوارم بودجه‌ها صرف استعدادیابی در رشته‌های مختلف شود و باعث افزایش انگیزه جوانان این مملکت شود، البته اگر اسپانسری خودش بخواهد از من حمایت کند با کمال میل استقبال می‌کنم و خوشحال می‌شوم.
